عکس ، نگاهی به اعماق پنهان کیهان با جیمزوب
به گزارش مجله تور مالزی، تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا از جایگاه خود در یک میلیون مایل دورتر، جهانی را نشان می دهد که غنی تر و گیج کننده تر از آن چیزی است که ستاره شناسان قبلاً تصور می کردند، کیهانی که عمدتاً در پشت پرده ای از غبار پنهان شده است.
امیرحسین فوقانی- بزرگ ترین تلسکوپ فضایی تاریخ، با گرفتن نور فروسرخ از زوایای پنهان کیهان رونمایی می نماید؛ نور مادون قرمز راحت تر از میان غبار کیهانی عبور می نماید و آینه 21 فوتی تلسکوپ جیمز وب می تواند این نور را از بعضی از دورترین اجرام کیهان جمع آوری کند.
بیشتر بخوانید:
آشنایی با یکی از قدرتمندترین و پیچیده ترین بنزهای دنیا / عکس
عکس | گول ظاهر بامزه این هیولا کوچک را نخورید
غبار بین ستاره ای بیشتر شبیه دود است. جین ریگبی، دانشمند پروژه عملیاتی تلسکوپ جیمز وب می گوید، این غبار بین ستاره ای از ذرات گرد و غبار موجود در قفسه کتاب شما کوچکتر است. ئی می گوید:پدر من یک آتش نشان است، بنابراین من به این فکر می کنم که در یک اتاق دودی با دید ضعیف هستم.
در تصویر سمت چپ ابزار مادون قرمز میانی وب طوفانی از گاز و غبار در ستون های نمادین خلقت را به تصویر می کشد و در تصویر سمت راست، دوربین مادون قرمز نزدیک وب می تواند از میان ستون های غبارآلود نگاه کند و ستاره های تازه تشکیل شده را در سایه های صورتی، قرمز و زرشکی نشان دهد.
تلسکوپ جیمز وب با چشم مادون قرمز خود می تواند آتش سوزی های دنیا را آنالیز کند. این تلسکوپ که کمتر از یک سال پیش پرتاب شد و تنها برای شش ماه کاملاً عملیاتی شد، در حال حاضر مجموعه ای شگفت انگیز از اجرام کیهانی را نشان می دهد.
طی جلسه اخیر در موسسه علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور، دانشمندان بعضی از اولین نتایج این رصدخانه را به اشتراک گذاشتند. اینها شامل فواصل بعضی از دورترین کهکشان های کشف شده، خوشه های ستاره ای باستانی تازه مشاهده شده، ابری از آب در اطراف قمر زحل، انسلادوس و پوسته های غبار متقارن است که ستاره ای بزرگ و درخشان را در بر می گیرد.
در این تصویر تلسکوپ جیمز وب، پوسته های غبار کیهانی مانند حلقه های درختی در اطراف ستاره Wolf-Rayet 140 ظاهر می شوند. ستاره های Wolf-Rayet در مرحله پیشرفته ای از چرخه زندگی خود هستند و عناصر سنگین را در فضا رها می نمایند.
توماس زوربوخن، رئیس علوم ناسا، می گوید که تماشای تلسکوپ جیمز وب از میان غبار کیهانی، کمی شبیه تماشای ابرها از بالای کوهی در زادگاهش سوئیس است؛ او می گوید: به یکباره مه بلند می گردد و قلبت تندتر می زند. تنها نفست را بند می آورد. شما طبیعت را با رنگ های باورنکردنی می بینید و زیباتر از آن چیزی است که تصور می کردید.
در تصویر سمت چپ ساختار مارپیچی پیچ در پیچ کهکشان IC 5332 در نور ماوراء بنفش و مرئی که به وسیله تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است آشکار می گردد. به نظر می رسد منطقه ها تاریک و غبارآلود بازوهای مارپیچی را از هم جدا می نمایند و در تصویر سمت راست که با استفاده از ابزار مادون قرمز میانی Webb (MIRI)، گرفته شده است، همان منطقه ها گرد و غباری دیگر تاریک نیستند. جیمز وب قادر است از میان گرد و غبار نگاه کند و استخوان های کهکشان را ببیند.
تصاویر دیگر از رصدخانه فضایی بخش های دوردست و ابتدایی کیهان را می گیرند، مانند اولین تصویری که به طور عمومی منتشر شد؛ تکه ای کوچک از آسمان که با کهکشان های باستانی بیشماری پوشیده شده است. برای ایجاد این تصویر، تلسکوپ به مدت 12.5 ساعت به تاریکی خیره شد و نور فروسرخ را که میلیاردها سال در فضا در حال حرکت بود جمع آوری کرد.
زوربوخن می گوید: دلیلی که از نظر احساسی تحت تأثیر آن قرار گرفتم، این بود که می دانستم آنچه را که به آن نگاه می کنم همواره وجود داشته است - برای میلیاردها سال - تقریباً برای مدت طولانی، و با این حال ما آن را ندیده بودیم. این شروع سفر به ناشناخته است، با مجموعه ای از چشمان نو.
در سمت چپ تصویر رصدخانه ALMA گرد و غبار (قرمز) را در مرکز زباله های ابرنواختر 1987A شناسایی کرد که نشان می دهد چنین انفجارهای ستاره ای کارخانه ای برای غبار کیهانی هستند. در سمت راست تصویر، Cassiopeia A بقایای یک ستاره زمانی پرجرم است که 325 سال پیش در یک انفجار شدید ابرنواختر مرد.
منبع: نشنال جئوگرافیک
227227
منبع: خبرآنلاین