ابر های گازی بعد از نبرد کهکشانی دو ستاره
به گزارش مجله تور مالزی، نبرد هنگامی شروع شد که ستاره اصلی رو به مردن رفت و در فرایند مرگ چنان بزرگ شد که به غولی سرخ تبدیل شد و توانست ستاره دیگر را فروببلعد. سپس ستاره کوچک تر با حرکتی مارپیچی به سوی هسته ستاره بزرگ تر رفت، ولی همچنان مجزا باقی ماندند.

این ابر غیرعادی را می توان در عکس هایی مشاهده کرد که آرایه تلسکوپی بزرگ میلی متر/ زیرمیلی متری آتاکاما (آلما) گرفته است. این آرایه دارای 66 تلسکوپ است که در کنار هم بزرگ ترین طرح ستاره شناسی روی کره زمین را محقق نموده اند.
این عکس ها پیامد برخوردی را نشان می دهند که در آن یک ستاره، به قدری بزرگ شد که ستاره دیگری را بلعید؛ به طوری که آن ستاره را به درون خود می کشد و لایه های بیرونی اش فرو می ریزد.
بر اثر این برخورد جرمی غیرعادی خلق شده است که دانشمندان امیدوار هستند با آنالیز آن بفهمند ستاره ها چگونه پدید می آیند و از بین می فرایند.
هانس الوفسون، از دانشگاه فن آوری چالمرز سوئد، که سرپرستی تحقیقی درباره این جرم خیره نماینده را اخیراً به عهده داشته و نتایج آن در نشریه ستاره شناسی و اخترفیزیک منتشر شده است، می گوید: منظومه ستاره ای اچ دی 101584 از این لحاظ ویژه است که نشان می دهد وقتی ستاره غول آسایی، ستاره همراهِ کم جرم نزدیک خود را فرو می بلعد فرآیند مرگ آن پیش از موعد و به صورت جالبی سرانجام می یابد.
دانشمندان با آنالیز داده های برگرفته از آلما و سایر آزمایش ها توانستند نبردی را بازآفرینی نمایند که به منظومه ای دوستاره ای و چنین زیبا منجر شد.
نبرد هنگامی شروع شد که ستاره اصلی رو به مردن رفت و در فرایند مرگ چنان بزرگ شد که به غولی سرخ تبدیل شد و توانست ستاره دیگر را فروببلعد. سپس ستاره کوچک تر با حرکتی مارپیچی به سوی هسته ستاره بزرگ تر رفت، ولی همچنان مجزا باقی ماندند.
حرکت این دو ستاره به دور همدیگر به جای آن که به برخورد مستقیم منجر گردد، به انفجار ستاره بزرگ تر و پرتاب لایه های گازی آن به سراسر کیهان منجر شد و فقط هسته لخت آن بر جا ماند.
ساختار سحابی قابل مشاهده در عکس با حرکت مارپیچی ستاره کوچک تر به سوی ستاره بزرگ تر و شکل گیری افشانه گاز ها در حین این حرکت پدید آمد. سپس آن افشانه های گازی از درون مواد پرتاب شده به بیرون گذر کرد و به شکل گیری پوده ای بعد از نبرد انجامید، که گسترش آن در کیهان را می توان دید.
با آنالیز این نبرد می توان پیش بینی کرد که برای سایر ستارگان و از جمله خورشید خودمان چه رخ خواهد داد.
سوفیا رامستد، از دانشگاه اوپسالای سوئد، که یکی از نویسندگان این تحقیق است در بیانیه ای گفته است: در حال حاضر می توانیم فرایند های مرگی را توضیح دهیم که بین بسیاری از ستارگان شبیه خورشید مشترک است، ولی نمی توانیم علت یا چگونگی دقیق آن را توضیح دهیم.
او افزو: د اچ دی 101584 سرنخ های مهمی برای حل این معما به ما می دهد؛ زیرا در حال حاضر در مرحله کوتاه گذار بین حالت هایی از تکوین واقع شده است که بهتر در خصوص آن ها تحقیق شده است. با عکس هایی از محیط اچ دی 101584، که حاوی جزئیات باشد، می توانیم بین حالت قبلی ستاره بزرگ و آنچه به زودی از آن باقی می ماند، پیوندی برقرار کنیم.
منبع: ایندیپندنت
منبع: فرادید