الهام از اهالی در شعرها - مجله تور مالزی

حالا چند سالی است که به طور جدی قدم در دنیای شعر گذاشته و سبک های دوبیتی، غزل، مثنوی و سپید را برای بیان مکنونات قلبی اش برگزیده است. نخستین دیوان شعر او با نام آسمانی یا زمینی؟ با تخلص شیدا آذر سال جاری در سرای محله پرستار رونمایی شد. به همین بهانه با این شاعر هم محله ای گفت وگو نموده ایم.

• مشخصات کتاب

آسمانی یا زمینی؟

سال چاپ:30/9/ 1397

تعداد شعر: 82 قطعه

ناشر: انتشارات آرزوی دیدار

تعداد صفحات: 115

قیمت: 15000 تومان

• چطور به دنیای شعر و شاعری قدم گذاشتید؟

من در خانواده ای ادبی و هنرمند متولد شدم. پدربزرگم استاد میرمصور ارژنگی پور از نقاشان مطرح و سرشناس دوران قاجار بود. هما ارژنگی پور شاعر معاصر نیز دختر عموی پدرم است. من هم از دوران دبستان به طور ذاتی به شعر گرایش پیدا کردم و نخستین شعرم را در همان زمان سرودم. سپس با شرکت در انجمن ادبی همدانی ها و پروین اعتصامی به طور جدی و حرفه ای وارد این عرصه شدم. با سرودن شعر، روحم تغذیه می گردد و راحت تر می توانم مکنونات قلبی ام را بیان کنم. پس از سرانجام تحصیلات دانشگاهی با تشویق های همسر، فرزندان و دوستانم، نخستین کتاب شعرم را چاپ کردم.

• قصد دارید این راه را ادامه دهید؟

بله. به امید خدا تا 2 ماه آینده کتاب شعر دیگری را روانه بازار می کنم. البته دلنوشته و قصه های کوتاه زیادی هم نوشته ام که قصد دارم به زودی آنها را هم چاپ کنم.

• ویژگی های محیطی محله و اهالی در اشعار شما نقشی داشته اند؟

بله بسیار زیاد، چون این منطقه مردم متدین و مؤمنی دارد که موجب تمایز آن نسبت به مناطق دیگر است. همچنین جوانان بااستعداد و بانوان تحصیلنموده زیادی در محله مان سکونت دارند. این موضوع موجب شده تا هنگام سرودن شعر از آنها الهام بگیرم. حتی نام بعضی از اشعارم را نیز از این طریق انتخاب نموده ام.

• برای سرودن شعر چه شرایطی ضروری است و آیا شما در مکان و زمان خاصی شعر می سرایید؟

خیر. زیرا شعر کلامی است فصیح، نفیس، موزون و خیال انگیز همراه با بدعت، نوآوری و خلاقیت که زاییده ذهن است. گاهی اوقات پیش آمده هنگام آشپزی، حضور در مهمانی یا حتی هنگام مسافرت اشعاری به ذهنم خطور نموده است.

• با توجه به حضورتان در محافل ادبی و مراکز فرهنگی، امکانات منطقه را برای دوستداران شعرو ادب چگونه ارزیابی می کنید؟

به نظرم، امکانات مراکز فرهنگی محله مطلوب و ایده آل نیست. این محله جوانان و نوجوانان با استعداد زیادی در زمینه سرودن شعر دارد. اما چون انجمن های ادبی در فضاهای کوچک یا کتابخانه سراهای محله برگزار می گردد، همه اهالی نمی توانند در این برنامه ها شرکت نمایند. اگر مسئولان، سالن هایی را در این مراکز ویژه محافل ادبی در نظر بگیرند، استعدادهای بالقوه شاعران جوان، به فعل می رسد.

• به نظر شما لازمه شاعر شدن چیست و در این زمینه چه توصیه ای به هم محله ای های علاقه مند دارید؟

زیاد مطالعه نمایند و بدانند کتاب، بهترین استاد انسان است. کتاب حتی آنها را از شرکت در هر جلسه و محفلی بی احتیاج می نماید. کسانی که فرصت ندارند در محفل های ادبی شرکت نمایند، می توانند در خانه بنشینند، فیلم ببینند، رمان بخوانند و کتاب های کلاسیک شعر را مطالعه نمایند.