عکس زمین از فضا: تصویری که احساسات شما را برمی انگیزد
به گزارش مجله تور مالزی، وقتی انسان ها به فضا می روند یا کاوشگری بی سرنشین عکسی از فاصله بسیار دور از زمین می گیرد و ارسال می نماید، سیاره آبی مان، مانند یک جواهر درخشان در تاریکی فضا، با زیبایی خیره کننده اش دلفریب است. اگرچه بسیاری از انسان ها هرگز فرصت تماشا این چشم انداز شگفت انگیز را از نزدیک نخواهند داشت، اما فضانوردانی که به ماجراجویی های فضایی پرداخته اند، این تجربه را به صورت دقیق مستند نموده اند.
یکی از این تصاویر زیبا به وسیله آل وردِن (Al Worden)، فضانورد ناسا، در سال 1971 گرفته شد. وردِن به عنوان خلبان ماژول فرماندهی ماموریت آپولو 15 (Apollo 15) بود و در مسیر بازگشت از ماه، با دوربین 70 میلی متری هاسلبلاد (Hasselblad)، تصویری از زمین هلالی شکل گرفت که به وسیله نور خورشید روشن شده بود. این هلال ظریف و درخشان در میان تاریکی فضا به زیبایی می درخشید.
وردِن سه روز از شش روز ماموریت خود را به تنهایی در مدار ماه گذراند، در حالی که فرمانده ماموریت دیوید اسکات (David Scott) و خلبان ماژول ماه نشین جیمز اروین (James Irwin) در سطح ماه به کاوش پرداختند. در بازگشت از ماه، وردِن اولین راه پیمایی فضایی در فضای عمیق را انجام داد تا فیلم های علمی و نقشه برداری را بازیابی کند.
تجربه هایی که او در این سفر کسب کرد، به شدت او را تحت تأثیر قرار داد و در سال 1974 اولین مجموعه شعر منتشر شده به وسیله یک فضانورد را به دنیا معرفی کرد. شعر او با عنوان دیدگاه (Perspective) از زیبایی و شکنندگی زمین در برابر تاریکی بی سرانجام فضا سخن می گوید.
تبلیغ متنی
ویزای مولتی آلمان
-
دلیل و عوارض مشکل پزشکی از چیست؟
در بخشی از این شعر، وردِن چنین نوشت:
از میان تمامی ستارگان، ماه ها و سیارات،
از میان همه آنچه می توانم ببینم یا تصور کنم،
این زیباترین است؛
تمامی رنگ های دنیا
بر یک کره کوچک متمرکز شده اند؛
و این خانه ما، پناهگاه ماست.
او در خاطرات خود با عنوان Falling to Earth که در سال 2011 منتشر شد، از احساسات عمیق خود نسبت به زمین و تجربه های خود در ماه سخن گفت. او نوشت: گاهی به یاد نگاه کوتاه خود به بی نهایت در حالی که به تنهایی در طرف دور ماه بودم، می افتم. سوالاتی برایم به جای مانده اند که پاسخ آن ها در طول عمرم نخواهند آمد. این وظیفه شما خواهد بود که در پی پاسخ بگردید.
او با احساسی عمیق می گوید: شب های تابستان به ماه نگاه کنید و به ما فکر کنید. بخشی از ما همواره آنجا خواهد ماند.
منبع: یک پزشک