بی توجهی به قهرمانان باعث مهاجرت آنها می گردد - مجله تور مالزی

به گزارش خبرنگاران ، آرین غلامی در گفت وگو با روزنامه جام جم اظهار کرد: به نظر می رسد بعضی مدارس شطرنج، صرفا به فکر دریافت شهریه هستند و سالیان سال، فراگیران شطرنج را بدون نتیجه ای معین به دنبال خود می کشانند. بعضی از این مدارس، امیدهای واهی به خانواده ها می دهند و درباره توانمندی و استعداد فراگیران، اغراق می نمایند تا خانواده ها همچنان حاضر باشند فرزندان شان را به مدارس شطرنج اعزام نمایند. این یک رفتار غیراخلاقی و غیرحرفه ای است که وقت و انگیزه فراگیران شطرنج را از بین می برد. ساده ترین راه برای تشخیص مدارس پیروز شطرنج این است که والدین درباره عملکرد مدارس شطرنج، تحقیق نمایند و ببینند آیا ورزشکار پیروز و شناخته شده ای در این مدارس تربیت شده است یا خیر.

غلامی با تاکید بر این که بهترین سن یادگیری و پیروزیت در شطرنج، آموزش از دوران کودکی است، یادآور شد: بهترین جهت پیروزیت و استادی در شطرنج از دوران کودکی شروع می گردد. با گذر زمان و بالا رفتن سن، قدرت محاسبات ذهنی پایین می آید. به همین علت آموزش حرفه ای شطرنج در سنین بالا با هدف استاد شدن، جهتی بسیار سخت و طولانی است. عظیم ترین قهرمانان شطرنج دنیا نیز بعد از ورود به میانسالی و سالمندی، دچار افت می شوند و همان عملکرد دوران جوانی را ندارند.

وی شرح داد: بچه ها در سنین پایین، استعداد و توان زیادی برای یادگیری شطرنج دارند. تقریبا همه مدعیان جدی قهرمانی شطرنج دنیا در طول تاریخ این ورزش، شطرنج را از سن کودکی شروع نموده اند. اگر خانواده ها متوجه علاقه و استعداد شطرنج در بچه ها خود شدند، بهتر است بچه ها خود را از همان سنین مهدکودک به مدارس شطرنج بفرستند. البته همانطور که گفتم باید کیفیت این مدارس هم از قبل آنالیز گردد.

همچنین غلامی با اشاره به مسائل قهرمانان شطرنج ایران، تاکید نمود: تا چند سال قبل، جهت رو به رشدی در شطرنج داشتیم و تعداد استاد عظیمان این رشته نیز در حال افزایش بود، اما کم توجهی به قهرمانان شطرنج موجب شد بسیاری از استادان عظیم شطرنج ایران از کشور مهاجرت نمایند. ما مثل کشور روسیه، صدها استاد عظیم شطرنج نداریم. کل شطرنجبازان ایرانی دارنده عنوان استاد عظیم کمتر از 20 نفر است که خیلی از آنها نیز به کشور دیگری مهاجرت نموده اند.

غلامی از کم توجهی به قهرمانان شطرنج ایران نیز انتقاد کرد و گفت: وقتی به بالاترین درجه استادی در شطرنج رسیدم، تقدیری انجام نشد و مسؤولان استانی ما حتی به شکل شفاهی هم تبریک نگفتند. استاد عظیم های شطرنج در ایران، چندان از سوی مسؤولان دیده نمی شوند و بسیاری از امکانات مورد احتیاج برای رشد بیشتر در اختیارشان قرار نمی گیرد. امید داریم که با مدیریت جدید فدراسیون شطرنج، این گونه مسائل حل گردد و حمایت از قهرمانان این رشته، شکل عملی به خود بگیرد تا شاهد اعتلای شطرنج ایران باشیم.

امین جلالوند - گروه ورزش / روزنامه خبرنگاران