نور سپید راهنمایی در انتظار حکم شهردار - مجله تور مالزی

شاید برای خیلی از ما آوارگی به اندازه یک لغت در ذهنمان جا بگیرد. اما آیا واقعا می دانیم آوارگی چیست؟ آیا درکی از آوارگی یک زن داریم، چون در نهایت یک مرد آواره با تمام سختیهایش شاید بتواند شب هنگام از خودش مراقبت کند، اما یک زن چگونه در خیابان و در نا امنی، شب را به صبح برساند؟ سرما و گرما و گرسنگی و بیماری را تحمل کند با عدم امنیت وتجاوز چه کند؟ با ترس از اراذل و اوباش چه کند؟ با خطراتی که یک زن را دردل تاریکی شب تهدید می نماید چه کند؟

تازه این درد جایی به فاجعه ای بزرگتر تبدیل می گردد که پای کودکی نیز به میان بیاید. مادرانی که با بچه هایشان درکلان شهر تهران بی سرپناه و بی یاورند. مادرانی که درد رنج کشیدن بچه هایشان بارمضاعف آلام بی انتهای آنهاست.

نور سپید راهنمایی برای این زنان معتاد، برای این بانوان بی پناه، برای این مادران و بچه ها آواره، تنها یک مرکز کاهش آسیب های اجتماعی نیست. این موسسه برای آن ها خانه است. خانه ای که روزگار از آن ها دریغ نموده. خانه ای که در آن آرامش دارند؛ که در آن غذای گرم می خورند وبیماری هایشان درمان می گردد. اگر معتادند طوری با آن ها رفتار می گردد که نه به اجبار، بلکه به دلخواه خودشان اعتیاد را ترک می نمایند و به زندگی عادی باز می گردند. حرفه می آموزند و کسب عایدی می نمایند. بچه هایشان کودکی می نمایند و ترس هایشان را فراموش می نمایند.

قلب هایی در آن خانه برایشان می تپد و درد و دلهایشان شنیده می گردد و مهم تر از همه اینها، سقفی دارند که شب هنگام در امنیت کامل بخوابند. حالا نور سپید راهنمایی که کورسوی امیدی برای قلب هایی رنج کشیده است در شرف تعطیلی است و دلشوره زنان این مرکز، مادران و بچه ها این مرکز از آوارگی دوباره، قلب انسان را به درد می آورد.

واقعیت این است که شهرداری منطقه 12 بعد از یک قرارداد 2 ساله، بعد از امید هایی که به این خانه بسته شده، می خواهد این موسسه را تعطیل کند.

سپیده علیزاده مدیر این مرکز از کم مهری مسئولان و باز پس گیری ساختمان می گوید. او دست کمک به سوی همه دراز نموده است تا شاید بتواند این سرپناه را حفظ کند. در حالی که معاون دادستان کل کشور بعد از بازدید چند ساعته از این مرکز در نامه ای به شهردار تهران و منطقه اعلام نموده که به این مرکز اجازه ادامه فعالیت بدهند و تمام زیرساخت ها مانند برق و گاز و تعمیرات فراهم گردد، تنها امید این بانوان آسیب دیده، نظر مساعد علیرضا زاکانی شهردار تهران است و در واقع حیات دوباره مرکز زنان بی خانمان شوش در گرو تصمیم اوست.

عکاس: لیلا سادات عقیلی